درياچه ها ورود خانه هاي طبيعي سنندج

سيمينه رود

طول اين رودخانه از زرينه رود كوتاه‌تر و آب آن نيز كمتر است. اين رودخانه در سقز به نام «تاتاهو» معروف است كه از ارتفاعات منگور و ترجان سرچشمه مي گيرد و پس از آبياري دهستان ترجان وارد آذربايجان غربي شده و به درياچه اروميه مي‌ريزد. رودخانه‌هاي چمخانه و ساوجبلاغ مهم‌ترين شعبات اين رود هستند كه در نزديكي مصب به آن وارد مي‌شوند. حواشي اين رودخانه نيز به ويژه در دره‌هاي گسترده و دشت‌ها، بسيار زيبا و ديدني است.

رود سيروان

اين رود درازترين رودخانه استان كردستان است كه سرچشمه‌هاي اصلي آن، رودهاي گاوه رود و قشلاق است. گاوه رود از كوه‌هاي كان كبود در 31 كيلومتري شمال شرقي شهرستان سنقر و رود قشلاق از كوه‌هاي پير محمد در 40 كيلومتري آبخيز‌هاي جنوب شرقي شهرستان بيجار سرچشمه مي گيرد. شعب مختلف آن به منزلة شريان‌هاي اصلي، درة ژرفي را در هر سو تشكيل مي‌دهند. قسمتي از مسير اين رود، ر نواحي داخلي نزديك مرز ايران و عراق واقع شده و به نام رود «دياله» نقطة مرزي را قطع كرده و وارد درياچة بنديجان عراق، رود دجله و بالاخره خليج فارس مي‌شود. شعبات مهم آن، دزلي مريوان، گردلان، رزاب قطوند، قشلاق و گاوه رود هستند. حواشي اين رود، بسيار زيبا و بستر و حواشي آن زيستگاه انواع پرندگان و ماهيان مي‌باشد و لذا براي بهره‌برداري‌هاي توريستي و تفريحي بسيار مناسب اند.

رودخانه‌هاي بانه

ارتفاعات گردنة خان كه در 20 كيلومتري شرق بانه قرار دارند، خط تقسيم رود خانه هاي شرقي و غربي هستند. رودخانه هاي چم سقز از شرق اين ارتفاعات سرچشمه مي گيرد و به طرف شهرستان سقز جريان مي‌يابد. رود خانه شوروي از مغرب ارتفاعات خان سرچشمه مي‌گيرد. رود‌هاي ديگر شهرستان بانه، رود گلو و رود بوئين هستند كه وارد عراق مي شوند.
علاوه بر رودخانه‌هاي فوق، ده‌ها رود فرعي ديگر نيز در سطح استان جريان دارند كه اكثر اين رودخانه‌ها به نوعي به رودخانه‌هاي مهم استان وارد مي شوند.

درياچه پشت سد قشلاق (سد وحدت)

سد مخزني قشلاق بر روي رودخانه قشلاق در 10 كيلومتري شمال سنندجف در كوه هاي منطقه «ساتله و تيرگرا» احداث شده است. درياچه پشت اين سد 11 كيلومتر طول دارد و وسعتي معادل 934 هكتار را در بر مي گيرد و با توجه به سطح دريا و حجم آب، زمينه مناسبي براي انواع ورزش هاي آبي به وجود آورده است. اين درياچه همچنين محل زيست ماهيان مختلف از خانواده كپور ماهيان است كه از آن جمله مي توان به ماهي عروس، شاه كولي، سياه ماهي، آلبورنوس كاپيتور، ماهي سياه و سس ماهي اشاره كرد. به همين دليل شرايط ماهي گيري تفريحي نيز فراهم شده است. درياچه پشت سد با فضاي سبز و جنگ كاري اطراف از ديدني هاي جالب توجه شهر محسوب مي شود. همچنين امكانات تفريحي و اسكله قايقراني درياچه هر ساله تعداد زيادي از علاقه مندان به ورزش هاي آبي را به سوي اين مكان جذب مي كند.

درياچه هاي سدها

● درياچه سد بانه، بر روي رودخانه «بانه چاي» در بانه. ● درياچه سد گاويشان، بر روي رودخانه «كاوه رود»، واقع در 25 كيلومتري شمال كامياران.

رود قزل اوزن

اين رودخانه يكي از شاخه‌ها اصلي سفيد رود است كه از كوه‌هاي چهل چشمه و نواحي مرتفع هزار كانيان و چشمه ساران بهش ديوان دره سرچشمه مي‌گيرد و پس از آبياري قسمتي از اراضي كردستان وارد استان زنجان شده و در محلي به نام منجيل بعد از پيوستن به رودخانة شاهرود، سفيد رود را تشكيل داده و به درياي خزر مي‌ريزد.
رودهاي قمچقاي و اوزون دره از شهرستان بيجار و رودهاي تروال (تلوار) و شور از شهرستان قروه، از شعبات مهم رودخانه قزل اوزن در استان كردستان هستند. دره‌ها و سواحل اين رودخانه جذاب و ديدني و انواع ماهي‌هاي آن معروف است.

زرينه رود

مسير اين رودخانه شمالي- جنوبي است و از كردستان به سمت درياچة اروميه جريان دارد. شاخة اصلي آن چم سقز (چومه) از كوه‌هاي گردنه خان در شرق بانه سرچشمه مي‌گيرد. رود خورخوره شعبه مهم آن است كه از مجاورت شهر سقز عبور مي‌‌كند و پس از آبياري نواحي سقز و عبور از مصب وسيعي كه جريان دائمي آن ايجاد كرده است، وترد زرينه رود مي‌شود. شاخه‌هاي ديگر آن ساروق و موردي (ليلا) نام دارند كه از نواحي تكاب و سهند سرچشمه مي‌گيرند و وارد زرينه رود مي‌شوند. زرينه رود در شهرستان سقز به نام رودخانه «جغتو» معروف است. قسمت عمدة آب‌هاي اين رودخانه به مصارف كشاورزي و باغداري مي‌رسد. زرينه رود پس از عبور از جنوب آذربايجان غربي به درياچة اروميه مي‌ريزد.
سواحل اين رودخانة عظيم و پر آب يكي ازممتازترين قلمرو و عناصر گردشگاهي و توريستي – طبيعي استان كردستان محسوب مي‌شود.
سراسر مسير آن از قابليت‌هاي استفاده از ورزشهاي آبي مفرح از قبيل قايق سواري تند آبي برخوردار است.