آرامگاه مولانا حسين كاشفي مولانا كمال الدين حسين كاشفي متوفي در سال نهصد و ده قمري از فضلاي نامي آخر عهد سلاطين تيموري است و با سلطان حسين ميرزا بايقرا و امير عليشير نوايي معاصر بوده و با اين كه اهل سبزوار است در هرات زندگي مي كرده و در اواخر عمر به سبزوار برگشته و در آنجا فوت كرده است. كاشفي در هرات به وعظ مي پرداخته و در حديث و تفسير و كلام دست داشته و در نثر فارسي هنرمندي با كمال است و كليله و دمنه را با عبارتي ساده تر به نام انوار سهيلي نوشته و صحيفه شاهي يا مخزن الانشاء، لب لباب مثنوي مولانا جلال الدين محمد بلخي كه انتخابي از اشعار مثنوي است و كتاب روضه الشهدا در شهادت انبياء و ائمه اطهار و اولياء از ديگر آثار اوست. همچنين تفسير حسيني، كتاب اخلاق محسني و اسرار قاسمي، رشحات عين الحيوه و لطائف الطوايف نيز از جمله تاليفات مولانا كاشفي مي باشد. انجمن آثار ملي ايران در حدود سال ۱۳۵۳ شمسي در حاشيه خيابان نظام الملك يا شهداي امروزي در مساحت يك هزار متر در محل مدفن مولانا كاشفي،بناي يادبود و در اطراف آن فضاي سبزي را بر پا نموده است. اين بنا ساختماني آجري و با تزيينات كاشيكاري و سنگ مي باشد و با شماره ۳۵۱۶ به ثبت آثار ملي ايران رسيده است.
به وبلاگ ايران نگين درخشان كشورهاي قاره آسيا خوش آمديد
1
درباره وبلاگ
ارتباط با مدير وبلاگ