از جمله ابنيه تاريخي شهرستان رشتخوار پلي آجري است كه در ۲۰ كيلومتري جاده تربت حيدريه به رشتخوار واقع شده و از يادگارهاي معماري دوره قاجار مي‌باشد. اين اثر در گذشته محل عبور و تردد از رودخانه كال سالار بوده است. اما امروزه اين رودخانه خشك شده و تنها در مواقعي آب در آن جريان دارد. بنابر شواهد موجود پل سالار به سعي و اهتمام حسن سالارخان ياور بنا شده است.
مسجد جامع رشتخوار
بقاياي اين مسجد در جنوب شرقي رشتخوار واقع شده است. اگرچه برخي بناي مزبور را خانقاه نيز ناميده اند با اين حال با توجه به يافته‌ها‌ي كاوش‌ها‌ي باستان شناسي، مسلم است كه بناي مزبور مسجد و يا مسجد- مدرسه اي دو ايواني است. شالوده بنا احتمالا در دوران خوارزمشاهيان ريخته و در دوران تيموري مرمت شده است. اما امروزه مسجد جامع رشتخوار مشتمل بر يك ايوان و شبستاني به انضمام محراب در گوشه جنوب غربي آن است. آثار كتيبه اي نيز بر ساقه گنبد ديده مي‌شود.
پيشينه تاريخي
منابع موثق از جمله كشفيات و بررسي‌ها‌ي باستان شناسي مويد وجود زيستگاه‌ها‌ي انساني در اين ناحيه از دوره‌ها‌ي ما قبل تاريخ و تاريخي است. بدون ترديد سرزمين رشتخوار در گذشته خود همواره مسكن و مأواي ساكنان اين منطقه بوده است. از جمله آثار به جاي مانده در مناطق مختلف آن از دوره خوارزمشاهيان، تيموريان و صفويه بر رونق و آبادي اين ناحيه در آن روزگار صحه مي‌گذارد. علاوه بر آن رشتخوار در سده‌ها‌ي دوازدهم و سيزدهم هجري نيز به دليل توجه حاكم وقت سلطان علي خان قرائي در زمره مناطق آباد خراسان به شمار مي‌رفت. در ۲۵ كيلومتري جاده آسفالته تربت حيدريه به خواف نزديك به روستاي سنگان رشتخوار، بقاياي مسجد و مزار ركن الدين محمود سنجاني (۵۹۳-۴۷۸ ه.ق) جلب نظر مي‌كند. وي از اولياء و رهبران مسلك عرفان در سده ششم هجري است. مجموعه معماري بر جاي مانده مشتمل بر دو بناست كه در ضلع شرقي مسجد و در ضلع غربي مزار شاه سنجان قرار دارد. از بناي مسجد تنها يك ايوان وسيع بر جاي مانده است. بناي مزار نيز با پوششي گنبدي بر ساقه اي ۸ ضلعي استوار بوده است. بر اساس بنا سابقه آن به سده نهم هجري مي‌رسد.
شهرستان رشتخوار
در آبان ماه سال ۱۳۸۱ از شهرستان تربت حيدريه جدا و به شهرستان تبديل شد. اين شهرستان از لحاظ موقعيت جغرافيايي در فاصله ۲۰۰ كيلومتري و سمت جنوب مركز استان خراسان رضوي (مشهد) قرار دارد. اين شهرستان داراي وسعتي به ميزان ۴ هزار و ۲۵۶ كيلومترمربع است. از لحاظ تقسيمات شهرستاني داراي دو بخش جنگل و مركزي و ۴ دهستان آستانه، رشتخوار، جنگل، شعبه مي‌باشد. شهرستان رشتخوار داراي جمعيتي معادل ۶۵ هزار نفر طبق سرشماري اول سال ۱۳۸۷ مي‌باشد كه از اين جمعيت تعداد ۲۰ درصد در نقاط شهري و تعداد ۸۰ درصد در مناطق روستايي زندگي مي‌كنند.
موقعيت جغرافيايي و ويژگي‌ها‌ي طبيعي
شهرستان رشتخوار با گستردگي ۴ هزار و ۲۶۰ كيلومترمربع وسعت و مركزيت شهري به همين نام با دو بخش مركزي و جنگل از شمال و شمال شرقي و غربي به تربت حيدريه و از جنوب غربي و جنوب به گناباد و از شرق و جنوب شرقي به خواف محدود مي‌شود. ارتفاع اين شهرستان از سطح درياهاي آزاد هزار و ۱۴۰ متر است. شهرستان رشتخوار داراي دو هزار و ۱۷۲ هكتار زمين‌ها‌ي عرصه جنگلي و ۵ هكتار فضاي سبز مي‌باشد. در شهرستان رشتخوار پرورش دام، زنبور عسل و كرم ابريشم رواج دارد و با حفر بالغ بر ۱۰۰ حلقه چاه عميق و نيمه عميق توانسته اند انواع محصولات مختلف زراعي را نيز در منطقه كشت كنند. اين شهرستان داراي آب و هواي خشك و كويري و فاصله آن با مركز استان خراسان رضوي حدود ۲۰۰ كيلومتر است.