تنها آثار به جا مانده از قصر يا پرستشگاه خورهه نزديك محلات , دو ستون باريك سنگي با ارتفاع حدود 6 متر با سر ستون هاي يوناني و سكوي سنگي مربوط به دوره سلوكي – اشكاني مي باشد .در بناي خورهه كه داراي طرح يوناني است , ستون ها از حد تناسب كلاسيك ميان ارتفاع و قطر تجاوز مي كنند و اين دليل نفوذ سبك معماري ايراني است ,كه در تخت جمشيد هم ديده مي شود . دركاوشهاي باستان شناسان در منطقه تعداد زيادي سفال و خمره پيدا شده است كشف سفال هاي كلينگي(جرينگي) كه ظرافت خاصي دارند، اثبات مي كند كه اين خانه يك عمارت اربابي بوده است و بدين ترتيب احتمال معبد بودن بناي خورهه را رد مي كند. |
1