كله چوشنبه (Kolah Choshanbah) يا همان چهارشنبه سوري با كندن گياهان مخصوصي كه در زبان محلي سگميز (Sagamiz) نام دارد از هفته ها قبل آغاز مي شد. جوانان براي سبقت از يكديگر در روشن كردن كوپه هايي از آتش روانه كوهها مي شدند.
با نوعي ابزار به نام ترشت (Torasht) سگميزها را مي كندند و با طناب آن ها را به صورت كوله باري مي بستند و بر پشت خود نهاده و به روستا مي بردند.
در شب چهارشنبه سوري با سگميزها چند كوپه (Loua) درست مي كردند و آتش مي زدند و با پريدن از روي آن به شادماني مي پرداختند.
1