سال گذشته در چنين روزهايي بود كه پرونده ثبت جهاني مجموعه آبي- تاريخي آبشارهاي شوشتر مورد پذيرش سازمان يونسكو قرار گرفت.
و پس از تلاش و كوشش فراوان كارشناسان و دوستداران ميراث فرهنگي بالاخره اين مجموعه بينظير، به سياهه ميراث جهاني پيوست و بهعنوان دهمين اثر جهاني ثبت شده ايران در اين فهرست قرار گرفت، آنهم با شروطي و رفع برخي موانع و مشكلاتي كه اگر رفع نشوند خطر خروج اين اثر از فهرست ميراث جهاني وجود دارد.
پس از اين اعلام، كه شادماني مردم را به همراه داشت مسئولين فرهنگي استان و ديگر سازمانهاي مرتبط و همچنين ميراث فرهنگي كشور اعلام كردند جشن باشكوه و درخوري بهعنوان جشن ملي سازههاي آبي شوشتر برپا ميدارند كه مردم شوشتر و علاقهمندان ميراث هم در آن حضور خواهند داشت؛ وعدههاي كاذبي كه اين شور و هيجان را بهرغم همه تدارك ديدنها و آمادهسازيها به واقعيت نزديك نكرد.
ميراث هم به چاپ پوستر و اطلاعرساني برگزاري جشنسازههاي آبي پرداخت اما اين جشن بدون هيچ توجيه و توضيح خاصي به تعويق افتاد. پس از چند بار اعلام برگزاري در سال گذشته و وعدههاي پي در پي و عدمبرگزاري آن بالاخره طلسم شكسته شد و ناگهان در روزهاي پاياني خردادماه از سوي ميراث فرهنگي اعلام شد جشن سازههاي آبي در اوايل تيرماه و در روزهاي سوم، چهارم يا پنجم تيرماه برگزار خواهد شد. اما در نهايت در روز31 خرداد به يكباره اعلام شد اين جشن 2تيرماه(دو روز بعد) باحضور دكتر محمود احمدينژاد برگزار ميشود. همه منتظر بودند كه به جشن خودشان دعوت بشوند اما اين انتظار هيچ سودي نداشت.
نكته حائز اهميت اينكه خود اداره كل ميراث فرهنگي خوزستان تا 2 روز قبل از برگزاري جشن، دقيقاً نميدانستند يا نميخواستند بگويند جشن چه روزي برگزار ميشود؟! تا 2 روز پيش از برگزاري اين مراسم هيچگونه تبليغاتي اعم از پارچه نويسي و نصب بنر در سطح شهرشوشتر و همچنين مركز استان خوزستان (اهواز) به چشم نميخورد.
مسئولين و اداره كل ميراث فرهنگي از انجام برنامههاي گوناگون چند روزه در حاشيه اين جشن خبر دادند كه از جمله آنها برگزاري شبهاي فرهنگي در شوشتر، نور افشاني و برپايي نمايشگاه صنايعدستي بود چرا كه به گفته مسئولين قرار بود جشن باشكوه و درخوري براي مردم لايق خوزستان برگزار شود و اما سرانجام...
بايد گفت جاي بسياري در اين مراسم خالي بود. انجمنها، مطبوعات محلي استان، دوستداران واقعي ميراث، كارشناسان و علاقهمنداني كه در تهيه و مقدمات ثبت آن كوشش كردند از همه مهمتر مردم خوب شوشتر غايب اصلي اين جشن بودند.
مجموعهاي كه تا اين پايه در جهان بيمانند است كه ثبت جهاني ميشود و از شهر، استان و كشور ميگذرد و جنبه فراملي و جهاني پيدا ميكند آيا سزاوار برگزاري مراسمي به اين شكل و صورت است؟ آيا ارزش اين رخداد بهراستي بزرگ در اين هياهوي برگزاري مسابقات فوتبال كمتر از بازيهاي جامجهاني است؟ بهراستي نبايد تبليغاتي در خورتوجه در سطح ملي و فراملي براي آن صورت ميگرفت؟