نحوه بسته شدن قرارداد و چگونگي اجراي پل:
در تاريخ 10خرداد 1312 از طرف رياست اداره بهره برداري راه آهن ناحيه جنوب اهواز (اريك كسوندسن) و معاونت فني و مهندسي سيف الله خان مشاور پروژه ساختمان، يك پل جديد بر روي رود كارون جهت عبور و مرور اهالي شهر اهواز در يازده صفحه به وزارت كل طرق و شوارع داده و سه محل براي احداث پل پيشنهاد گرديد. تا اين زمان تنها پل معلق بر روي رودخانه كارون پل فلزي راه آهن (پل سياه) بود كه براي اتصال راه‌آهن سراسري به بندر امام خميني در سال 1308 احداث شده است.
در تاريخ 17 خرداد 1313 قراردادي در 12 ماده بين ميرزا علي‌خان منصور وزير طرق و شوارع ايران و اسكارليندال نماينده شركت سوئدي سونسكاانتر پرناداكتي پولاكت منعقد و طبق قرارداد مسئوليت ساختمان پل كارون اهواز و امتحان زمين و تهيه نقشه‌هاي اصلي به شركت مذكور كه به اختصار (سنتاب) ناميده مي‌شد واگذار گرديد، كل هزينه عمليات مربوط به پل كارون كه بايستي به موجب قرارداد پرداخت مي‌شد، مجموعاً پنج ميليون و هفتصد و هشت هزار ريال (000/708/5 ريال) برآورد گرديد. كه پرداخت آن طي 12 فقره چك به عهده بانك ملي ايران واگذار گرديد. فولاد مورد نياز و ساير مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شركت سنتاب پس از تاييد رسمي سفارت ايران در استكلهم به كشور سوئد داده شد.
بر اساس ماده 3 اين قرارداد انجام كار بعد از تصويب نقشه‌هاي تفصيلي و امضاء قرارداد بيست ماه تعيين گرديد و طبق شش ماه شركت سنتاب موظف بود يك نفر نماينده با اختيارات تام براي مذاكرات و تصميمات مربوط به امور ساختمان در محل كار تعيين نمايند و در همين بند از قرارداد اداره راةآهن جنوب نيز نماينده وزارت طرق و شوارع به منظور نظارت در اجراي عمليات ساختماني، طبق نقشه‌هاي مصوب معرفي گرديد.
يك ماه بعد از تاريخ 20 مرداد 1313 گونتربرگ از طرف شركت سنتاب به سمت رياست ساختمان پل اهواز منصوب و بعنوان نمايندة شركت مذكور به اهواز اعزام شد. مهندس سيف‌الله‌خان مشاور از طرف وزارت طرق و شوارع به نمايندگي انتخاب شد.
در اوايل مهرماه 1313 موقعيت خط وسط پل بر روي رود كارون تعيين و در دوم شهريور همان ماه به منظور استحكام زمين براي شالوده ريزي پايه‌هاي پل از شركت نفت درخواست وسايل حفاري شده كه در اواخر همين ماه يعني در 28 مهرماه 1314 اولين پي‌كني آن آماده گرديد و تا 20 بهمن‌ماه همان سال پنج پايه از هفت پايه اصلي پل بر اساس طرح (ك. لوبرك استاد آكادمي استكهلم) پي‌كني و بتون‌ريزي شد. در ماههاي ارديبهشت و تير ماه سال 1314 دو پايه باقيمانده آن تكميل شد. فطعات فلزي پل كه در كارخانه «مولارك استاد» سوئد ساهته گرديد بهم متصل، سپس از «دوبه» راه‌آهن بوسيله جرثقيل كشتي فلورستان متعلق به كمپاني استريل در روز 18 مرداد 1314 اولين قطعه آهن پل فلزي اهواز بالا كشيده شد.
در 12 مرداد 1315 بتون‌ريزي سرتاسري پل به پايان رسيد و در 15 مرداد آسفالت سطح اتومبيل روي پل آغاز شد و در 24 مرداد همان سال ضمن شروع سيم كشي برق جهت روشنايي پل از سوي شركت سنتاب اعلام شد كه پل اهواز 14 روز ديگر براي تحويل حاضر مي‌شود.
آزمايش پل چهار ساعت و نيم به درازا كشيد و سرانجام در 30 شهريور 1315 با بيش از هفت ماه تأخير با ضمانت بيست و چهار ماهه و عمر مفيد پنجاه ساله به ناحيه راه‌آهن جنوب تحويل داده شد. سپس در تاريخ پانزده آبان ماه 1315 افتتاح و با رعايت اينكه:
1- در موقع عبور، بيش از يك ماشين روي پل در حركت نباشد.
2- چند درشكه پشت سرهم روي پل در حركت نباشد.
3- سرعت حداكثر اتومبيل روي پل 5 كيلومتر در ساعت باشد.
و بنابراين ارتباط عبور و مرور اهالي از شهر قديم اهواز به شهر جديد آغاز شد