شهري كه بيشتر به ديد يك شهر بين راهي جهت اتصال جنوب به خراسان و مشهد مقدس به آن نگريسته مي شود .من مطمئنم اگر كساني كه از اين شهر عبور مي كنند ، سبقه تاريخي و طبيعي اين شهر را بدانند اكثريت به تماشاي ديدني ها اين شهر باستاني مي روند .شهر كه جز قديمي ترين شهر هاي ايران و بلكه جهان است و شهري كه امرزه از رونق خاصي برخوردار نيست روزگاري خراج و ماليات از اباده تا خراسان را دريافت مي كرده است .
شهري كه مسن ترين عنصر زنده ايران در آن است و آن هم سرو پرابهت، مقدس و نوح صفت ابركوه با قدمتي حداقل 4000 ساله و گاهي تا 5000 و حتي بالاتر هم تخمين زده شده است را در خود جاي داده است .
ابركوه كه ابتدا همين اسم را داشته بعد از اعراب به ابرقو و از سال 55 به بعد دوباره به همين نام خوانده مي شود ، داراي آثار و مناطق ديدني فرواني همچون برج علي و يخچال خشتي و خانه آقازاده و بافت قديمي فوق العاده زيبا
گفتن فوق العاده زيبا فايده اي ندارد ديدن چيز ديگريست، به خدا راه رفتن در بافت قديمي اين كهن شهر به انسان حال هواي خاصي مي دهد .از مسئولين هم توقع تبليغ و رسيدگي بيشتر به اين شهر محروم را دارم.