كاخ صاحبقرانيه

ناصرالدين در سال 1267 ﻫ .ق دستور داد ساخت قصر نياوران را در دو طبقه شامل شاه نشين، كرسي خانه، حمام و 50-40 دستگاه خانه هر كدام شامل 4 اتاق و يك ايوان براي زنانش بسازند. او در سي و يكمين سال حكومتش خود را صاحب قران ناميد و اين كاخ را «كاخ صاحبق&» نام نهاد.
پس از او، مظفرالدين شاه تغييراتي در ساختمان ايجاد و قسمتي از حرمسرا را خراب كرد. فرمان مشروطيت نيز در حياط كاخ صاحبقرانيه، توسط او امضا گرديد.
در دوران پهلوي اول اين كاخ براي برگزاري مراسم ازدواج محمدرضا پهلوي و فوزيه بازسازي مي شود، اما به علت سرماي شديد آن سال مراسم در مكان ديگري برگزار مي گردد.
در زمان پهلوي دوم، فرح ديبا تغييراتي اساسي در قسمتهاي داخلي بنا و دكوراسيون آن ايجاد كرد و طبقه اول يعني حوضخانه براي پذيرايي ميهمانان و طبقه دوم به عنوان دفتر كار محمد رضا پهلوي مورد استفاده قرار گرفت.
از ديگر اتاقهاي اين كاخ مي توان به كرسي خانه، چايخانه، ظرفخانه، اتاقهاي بازي، بار و پذيرايي در طبقه اول و اتاقهاي مذاكرات انتظار سفرا، منشي، هدايا، دندانپزشكي و استراحت محمدرضا پهلوي نام برد.
همة درها و پنجره هاي چوبي اين بنا به شكل اُرُسي بوده و با شيشه هاي رنگي تزئين شده است.
اين كاخ در سال 1374 مرمت شد و در ارديبهشت سال 1377 به عنوان موزه بازگشايي گرديد.