| محله هاي قديمي شيراز | |
| بالا كفت (بالا كفد): اين محله بزرگ ترين محله شيراز و از محله هاي جنوبي شهر است. از شمال به محله درب شاهزاده، از غرب به محله اسحاق بيگ و لب آب، از جنوب به دروازه خاتون (فلكه خاتون) و از شرق به دروازه قصابخانه و كل شيخ ابوذرعه محدود بازار مرغ هسته مركزي و قديمي ترين محله شيراز است. بناهاي شاخص آن عبارتند از بقعه حضرت شاهچراغ (ع)، بقعه حضرت سيد ميرمحمد (ع) ، مسجد جامع عتيق، مسجد نو، مسجد قدس، بازار حاجي، اردوبازار، سراي مشير، بازار مسگرها ، بازار قيصريه و مدرسه حكيم. لب آب از محله هاي جنوبي شيراز است. از جنوب به دروازه شاه داعي، از شمال به محله اسحاق بيگ، از غرب به محله سردزك و از شرق به محله بالا كفت محدود مي شود. بناهاي شاخص اين محله عبارتند از دروازه شاهداعي الله، مسجد علي، بازار و مدرسه منصوريه و آرامگاه سيدشريف جرجاني. سردزك از محله هاي جنوبي شيراز است. از جنوب به كل شاهزاده قاسم، از شمال به محله بازار مرغ، از شرق به محله لب آب و از غرب به محله سنگ سياه محدود مي شود. بناهاي شاخص آن از اين قرار است: مسجد حاج باقر، مسجد بغدادي و بقعه سيدميرآخور. سنگ سياه وجه تسميه اين محله به دليل وجود سنگ سياهي بر آرامگاه سيبويه بوده كه اهالي، آن محله را سنگ سياه مي خواندند. از شمال به محله سرباغ و ميدان شاه، از جنوب به دروازه كازرون، از غرب به باروي شهر و از شرق به محله سردزك محدود مي شود. بناهاي شاخص آن عبارتند از : بقعه بي بي دختران، حمام و مسجد ايلخاني، مسجد و حسينيه مشير، بازارچه و كليساي ارامنه، حسينيه كردها، خانه فروغ الملك، خانه سعادت، خانه ضيائيان، بازارچه حاج زينل و بقعه سيد حاجي غريب (سيد تاج الدين غريب). ميدان شاه اين محله از محله هاي شمالي شهر شيراز است و از دوره صفويه تا قاجاريه، مجموعه هاي حكومتي در آن ساخته شده است. از شمال به محله درب شاهزاده، از غرب به كل مشير و دروازه باغشاه و از جنوب به محله سنگ سياه و از شرق به محله بازار مرغ محدود مي شود. محله كوچك «حكيمي ها» نيز جزيي از آن به شمار مي رود. بناهاي شاخص آن از اين قرار هستند: مسجد سپهسالار، كنيسه يهوديان و مسجد آقااحمد. درب شاهزاده اين محله به دليل وجود قبر شاهزاده منصور در آن بدين نام خوانده مي شود. از محله هاي شمالي بافت قديم است و از شمال به دروازه اصفهان و دروازه سعدي، از جنوب به محله هاي بالاكفت، اسحاق بيگ و بازار مرغ محدود مي شود. محله شيادان و محله موردستان از محله هاي كوچك آن است و بناهاي شاخص آن عبارتند از مسجد، حمام و بازار وكيل، بازار نو، مسجد مولا، مسجد آقاباباخان، كاروانسراهاي احمدي و روغن و گمرك و فيل. اسحاق بيگ اين محله از محله هاي مركزي شيراز است. محله بيات ها و گودعربان بخشي از آن است. از شمال به محله درب شاهزاده، از جنوب به محله لب آب، از شرق به محله بالا كفت و از غرب به محله بازار مرغ محدود مي شود. بناهاي شاخص آن عبارتند از مسجد و خانه نصيرالملك، مسجد حاج ميرزا كريم صراف، صمدرسه خان و مسجد رمضان خان. دروازه هاي شيراز: در قديم ،شيراز داراي 6 دروازه بوده. هم اكنون در اين شهر دروازه اي به جز دروازه قرآن وجود ندارد اما مردم شيراز هنوز به محل دروازه هاي قديمي اشاره مي كنند كه عبارتند از : -دروازه اصفهان در نزديكي پل علي بن حمزه. -دروازه سعدي در خيابان زند، نزديك ميدان ولي عصر (عج). -دروازه قصابخانه بين فلكه شهيد مفتح و فلكه خاتون. -دروازه كازرون در انتهاي خيابان قاآني شمالي. -دروازه شاهداعي الله در بولوار سيبويه، ابتداي خيابان آرامگاه شاهداعي الله. در زمان حكومت قاجار براي آسان سازي آمد و شد ، بخشي از باروي شهر فرو ريخت و حفره هايي در آن به وجود آمد كه شيرازي ها آن را كل مي گفتند. اين كل ها عبارتند از: كل مشير، كل شيخ ابوذرعه و كل شاهزاده قاسم. القاب و عناوين شيراز: از سده ششم هجري به بعد هر شاعر، حكمران و دولتمردي نامي بر اين شهر گذاشته كه از كهن ترين عنوان ها و القاب در لابه لاي متون فارسي و تاريخي نيز شيراز را به نام هاي گوناگون خوانده اند؛ شهرعرفان، شهر شاعران، ديار شاعران، ديار عاشقان، شهر گل و بلبل، مدفن سعدي، تربت حافظ، ديار حافظ، مهد عشق، شهر عشق، شهر نيك مردان، حضرت راز، خال رخ هفت كشور، شهر راز، شهر آسماني و... | |
به وبلاگ ايران نگين درخشان كشورهاي قاره آسيا خوش آمديد
1
درباره وبلاگ
ارتباط با مدير وبلاگ