4 آبان ماه
آبان به معناي آب و هنگام آب است و يكي از عناصر پاك كننده نزد زردشتيان است. درباره پيدايش جشن آبانگان روايت است كه در پي جنگ هاي طولاني بين ايران و توران، افراسياب توراني دستور داد تا كاريزها و نهرها را ويران كنند. پس از پايان جنگ پسر تهماسب كه زو نام داشت دستور داد تا كاريزها و نهرها را لايروبي كنند و پس از لايروبي آب در كاريزها روان گرديد. ايرانيان جاري شدن آب را جشن گرفتند. در روايت ديگري آمده است كه پس از هشت سال خشكسالي در ماه آبان باران آغاز به باريدن نمود و از آن زمان جشن آبانگان پديد آمد. زردشتيان در اين روز همانند ساير جشن ها به آدريان ها مي روند و پس از آن به كنار جوي ها و نهرها رفته با خواندن اوستاي آب زور (بخشي از اوستا) كه توسط موبد خوانده مي شود، اهورامزدا را ستايش كرده و درخواست فراواني آب و نگهداري آن را مي نمايند و پس از آن به شادي مي پردازند.
منبع : سالنماي راستي