كاغذ سازي سنتي :
پس از اسلام، مسلمانان فن كاغذسازي را از اسيران چيني آموختند و صنعت كاغذسازي را در شهر سمرقند بنيان نهادند. در عهد تيموريان و صفويان به جنبه هاي زيبايي شناختي كاغذ نيز توجه شده و انواع كاغذهاي رنگي و هنري را فراهم كردند. كاغذ آهارزده كه از استحكام بالايي برخوردار بوده، براي خوشنويسي نيز بسيار مرغوب بود. با هنر افشانگري، كاغذهاي افشان زر و نقره نيز مي ساختند و با ابرسازي انواع كاغذهاي ابري (ابروباد) را بوجود مي آوردند. اين كاغذها نه تنها چشم نواز بودند بلكه به جهت روان شناسي مطالعه و پيوند روح و روان خواننده با طبيعت از طريق كتاب مؤثر بودند.... تهيه كاغذ كاغذاز طريق مخلوط كردن آب و رشته هايي از مواد طبيعي ساخته مي شود. سپس آب اين مخلوط خارج شده و رشته ها به صورت داخلي و شكلي تصادفي درهم تنيده مي شوند. بعد به طور طبيعي يا قرار دادن بين غلتك، خشك مي گردند. كاغذ در روند توليد خود به صورت يكپارچه توليد شده و سپس به صورت رول در مي آيد. رشته هاي كاغذ اغلب تمايل دارند كه در جهت حركت ماشين آلات قرار گيرند. در واقع دانه بندي آنها به اين صورت شكل گرفته است. تا كردن كاغذ در مقابل اين دانه ها موجب شكستن رشته ها شده و حالتي ناهموار به آن مي بخشد. به هنگام توليد كاغذ ويژگيهايي توسط پوشش دادن آن با خاك رس، جلادهي و يا پلاستيك مي توان به آن بخشيد. همچنين كاغذ را زماني كه هنوز به صورت خمير است مي توان رنگي و يا بيرنگ نمود.
درروش سنتي ساخت كاغذ مراحل مختلفي تا پايان ساخت كاغذ بكار گرفته مي شود.
مواد اوليه در ساخت كاغذ عبارتند از: الياف مختلف ( سافه هاي گياهي يا پارچه ) لعاب برنج يا دوغاب بسيار رقيقي از نشاسته ( براي آهار دهي ) آب به مقدار 90% به نسبت ساير مواد