سقاخانه هاي تاريخي تهران

سقاخانه كل عباسعلي

اين سقاخانه در خيابان وحدت اسلامي قرار دارد و قدمت آن به دوره قاجار مي رسد. سقاخانه كل عباسعلي در شهريور ماه 1311 شمسي مرمت و بازسازي شد. در سال هاي اخير نيز از طرف كسبه محلي برخي از نقاط تخريب شده آن مورد بازسازي قرار گرفت.

سقاخانه آينه

اين سقاخانه در خيابان ظهيرالاسلام واقع است. در تزئينات اين سقاخانه آينه كاري بسيار به كار رفته و همين موجب نامگذاري سقاخانه شده است. اين سقاخانه توسط حاج ميرآخور در سال 1304هـ . ق بنا شد و يكي از پر زرق و برق ترين سقاخانه هاي تهران به شمار مي رود.

ساير سقاخانه ها

برخي ديگر از سقاخانه هاي تهران : سقاخانه شيخ هادي در خيابان شيخ هادي ، سقاخانه دباغ ها در بازار مولوي ، سقاخانه حضرت ابوالفضل (ع) در خيابان ناصرخسرو و ....

معرفي قهوه خانه هاي تهران

معتبرترين قهوه خانه هاي تهران قديم ، قهوه خانه هاي آينه و قنبر در ناصرخسرو ، قهوه خانه يوزباشي در پشت شمس العماره ، قهوه خانه تلميه در كوچه مروي و قهوه خانه آسيد علي در خيابان سعدي شمالي و ... بود.
قهوه خانه هاي قديم تهران فاقد ميز و صندلي و در و پنجره شيشه اي بود و محل نشستن افراد، سكو يا تخت هايي بود كه آنها را به وسيله قالي يا زيلو مفروش مي كردند. از نظر معماري اين قهوه خانه ها شباهت بسيار به سربينه حمام هاي قديمي داشتند كه ديوارهاي آنها با كاشي پوشيده مي شد. علاوه بر فضاي سرپوشيده ، قهوه خانه داراي فضاي سربازي نيز بود كه به آن باغچه مي گفتند.
حوض و سنگابه اي در وسط قهوه خانه ديده مي شد . ديوار قهوه خانه با نقش هايي از صحنه هاي رزم و بزم و تصاوير قهرمانان اساطيري شاهنامه به ويژه تصاويري از رستم و سهراب، سياوش، و كشته شدن ديو سپيد توسط رستم پوشيده مي شد. در مواردي نيز پرده هايي از ماجراي اين رخدادها زينت افزاي قهوه خانه ها بود.
قهوه خانه ها را به خصوص در شب هاي فرخنده مانند ميلادها، به ويژه شب مبعث ، آذين مي بندند و چراغان مي كنند. در اين شب ها مجالس انس برپا مي شود و تا نيمه هاي شب به شعرخواني ، نقل و مقالي و سخنوري مي پردازند. در بعضي شب ها مانند ميلاد اميرمؤمنان ، مجلس ذكر سماع ترتيب داده مي شود و قول و غزل مي خوانند و دست افشاني مي كنند.
در شب هاي ماه مبارك رمضان تـُرنابازي در قهوه خانه ها انجام مي شد و بازنده را گاهي به دادن زولبيا باميه محكوم مي كردند. اغلب اين قهوه خانه ها پستويي داشت كه محل دم كردن چاي و چاق كردن قليان و طبخ ناهار بود. در قهوه خانه هاي جديد ، ميز و صندلي جاي سكو و تخت را گرفته است.