سوگ ها وعزاهاي عمومي وخصوصي در بوشهر

سوگ ها و عزاهاي عمومي و خصوصي دربوشهر

در ماه محرم و رمضان، مردم به عزاداري و سينه زني مي پردازند و در ضمن اجراي مراسم تدريجاً به تعداد شركت كنندگان اضافه مي شود شركت كنندگان كه در سنين متفاوت هستند در صفوف سينه زني به شكل دواير متحدالمركز گرد هم جمع مي شوند. نوحه هاي آن به وسيلة ضربات منظم سينه زني همراهي مي گردد. اين نوحه ها بين نوحه خوان اصلي و سينه زنان متوالياً مبادله مي شود. در سينه زني دو نوحه خوان اصلي شركت مي كنند. نوحه خوان دوم معمولاً در زمرة بهترين نوحه خوان اصلي شركت مي كنند. نوحه خوان دوم معمولاً در زمرة بهترين نوحه خوان هاي بوشهر است، دومي موقعي در مراسم حضور مي يابد كه دايرة دومي از شركت كنندگان در وسط دايرة اولي تشكيل مي گردد. در خاتمة سينه زني شركت كنندگان به گروه هاي كوچك تري تقسيم شده و به سينه زني ادامه مي دهند. مراسم سينه زني معمولاً 74 دقيقه به طول مي انجامد. بعد از ختم سينه زني، هيئت عزاداران از تكيه عبور مي كنند. اين دسته كه از شركت كنندگان زن و مرد تشكيل مي شود، با گروهي از سنج زنان همراهي مي شود. نواي اين گروه به علت هياهوي شديدي كه حين عبور دسته در تكيه حكمفرماست، همراه صداي عزاداران شنيده مي شود. در مراسم شام غريبان شركت كنندگان اكثراً زن هستند. آنها در حالي كه مشعلي در دست دارند از كوچه هاي شهر عبور مي كنند و به طور گروهي نوحه هاي شام غريبان را مي خوانند. اين نوحه ها به وسيلة فلوتي همراهي مي شود.
در روزهاي سوگواري ماه محرم يا ماه رمضان، نواختن طبق (دمام)، سنج، شيپور (بوق) كه از شاخ گاو تهيه شده متداول است. دمام با آهنگ خاصي و به طور گروهي نواخته مي شود.
در اين مراسم نواختن طبل «دمام» به منظور اعلام شروع مراسم عزاداري در ايام تاسوعا و عاشورا است. پس از دمام معمولاً تعزيه به نمايش گذارده مي شود. اجراي دمام كه به صورت عبور در شهر عملي مي گردد، در سال هاي اخير بسيار كمتر شده است و تعداد زيادي از گروه هاي دمام دست از نواختن كشيده اند.