1854 آبشار نوقاهان آبشار نوقاهاف در روستاي «قاهان» از توابع خلجستان شهر قم، واقع شده است. آب اين آبشار بسيار زلال است و از كوهستان هاي اطراف روستا سرچشمه مي گيرد. جريان آبشار بر روي ديواره هاي صخره اي كوهستاني، در فصل هاي بهار و تابستان مناظر زيبا و جذابي پديد مي آورد. غار سالمستان غار سالمستان، در فاصله 5/8 كيلومتري روستاي «فردو» از توابع بخش كُهَك شهرستان قم قرار دارد. اين غار مورد توجه غارنوردان است و هر ساله تعداد زيادي غارنورد از آن ديدن ميكنند. غار كُهَك اين غار، يكي از زيباترين غارهاي استان است كه در 30 كيلومتري جنوب قم واقع شده و از آثار طبيعي و باستاني استان محسوب ميشود. اين غار شگفتيهاي خاصي از زيباييهاي طبيعي و تاريخي منطقه را به نمايش گذاشته است. غار وشنوه اين غار در 60 كيلومتري قم و در كوهستان «اردهال» واقع شده است. در اين كوهستان چهار غار يا «چاله غار» شناخته شده كه در داخل يكي از آنها منبع عظيمي از آب وجود دارد. اين آب از شافهاي كوه سرازير ميشود و جا به جا نيز به صورت چشمه فوران ميكند. اين غار از جذابيتهاي جهانگردي جالب توجهي برخوردار است
پارك ملي كوير قم
پارك ملي كوير همان طور كه پيش تر ذكر شد بخشي از محدودة استان قم به ويژه دهستان قم رود در محدوده پارك ملي كوير قرار دارد. اين پارك نشان دهندة نمونه هاي تقريباُ بكر و دست نخورده اي از طبيعت است كه به دليل داشتن ذخاير با ارزش گياهي؛ جانوري و ساير ويژگي هاي استثنايي و متنوع؛ از مجموعه هاي ميراث فرهنگي و ملي كشور محسوب مي شود.
پارك ملي كوير نمونه اي از اكوسيستم هاي خشك و بياباني است كه مقدار باران ناچيز آن؛ اجازة فعاليت هاي كشاورزي را نمي دهد؛ ولي امكان رشد و گسترش پاره اي از گياهان را دارد و به همين دليل؛ زيست برخي از جانوران در ٱن مقدور است. از همين رو؛ اين پارك مجموعة گياهي و جانوري ويژه اي دارد كه به طور شگفت آوري با منابع ناچيز و محدوديت هاي زيستي محيط خود سازگار شده و بر اثر حفاظتي كه از آن صورت گرفته تا حدودي نيز پر بارتر شده است.
در مناطق خشك و بياباني؛ گياهان و جانوران با ويژگي هاي فيزيكي خود محدوديت ها و فشارها را تحمل مي كنند. پارك ملي كوير از نظر مطالعة اكوسيستم هاي كويري و شناخت مكانيسم هاي سازگاري گونه هاي جانوري و گياهي حايز اهميت فراوان است.
اين پارك گونه هاي گياهي متنوع دارد و پوشش گياهي آن در دشت هاي هموار و كوهستان ها؛ زيستگاه هايي بسيار مناسب براي زيست و حوش مختلف فراهم كرده است. اراضي مسطح اين پارك با پوشش گياهي كويري و نيمه كويري؛ زيستگاه پستانداراني مانند جبير؛ آهو و گونه هاي با ارزش حمايت شده و كميابي مانند يوز پلنگ و گورخر است. بخش هاي كوهستاني آن نيز با پوشش گياهان استپي داراي تعداد قابل توجهي وحوش كوه زي مانند كل؛ بز؛ قوچ و ميش است.
اين پارك از نظر تنوع پرندگان نيز اهميت ويژه دارد و پرندگاني مانند كبك و تيهو كه از پرندگان بومي به شمار مي آيند؛ در آن زندگي مي كنند. علاوه بر اين؛ هر ساله انبوهي از پرندگان مهاجر مانند فلامينگو؛ آنقوت؛ سرسبز و خوتكا به آب بندها و شوراب هاي اطراف آن روي مي آورند. پارك ملي كوير مجموعة با ارزشي از دخاير گياهي و جانوري متنوع و نيز آثار فرهنگي و تاريخي متعددي را در خود جاي داده است.
ويژگي هاي متنوع پارك ملي كوير؛ عرصة عمل وسيعي را در ارائه خدمات چند جانبة علمي – تحقيقاتي و آموزشي و فرهنگي فراهم كرده كه آن را در ميان پارك هاي ملي ايران كم نظير مي نماياند. اين پارك واجد ارزش هاي زيست محيطي و جهانگردي كويري مي باشد.
فضاهاي روستايي ويژه در استان قم تعدادي روستاي جالب از نظر تاريخي؛ طبيعي و زيارتي وجود دارند كه هر كدام به عنوان كانوني براي جذب ايرانگردان و جهانگردان محسوب مي شوند. اهم اين روستاها عبارتند از:
كهك: روستاي كهك در 30 كيلومتري جنوب قم در يك منطقه كوهپايه اي واقع شده است. اين روستا از سه طرف به ارتفاعات مشرف است. و دره زيدان در شرق آن قرار گرفته است. روستاي كهك آب و هواي معتدل و خشك دارد. آنچه اهميت تاريخي اين روستا رادو چندان كرده؛ وجود خانة قديمي ملا صدرا ( فيلسوف) و غار مغروف كهك است كه از آثار باستاني استان مي باشند. اين روستا همچنين يك امام زاده به نام شاه محمد نيز دارد كه مورد رجوع افراد بومي و اهالي روستاهاي اطراف مي باشد. اخيراَ اين روستا به شهرمبدل شده است.
حمزقان: از روستاهاي بخش خجلستان است كه در 65 كيلومتري شمال غرب قم در يك منطقه دره اي واقع شده است. رودخانه فصلي " وزوا" از جنوب آن مي گذرد و كوه " گر" در 3 كيلومتري شمال شرقي؛ كوه "شيروارو" در جنوب غربي و كوه "قزلاربگي " در 3 كيلومتري جنوب شرقي روستا قرار دارد. گردنة قاهان نيز در يك كيلومتري شمال روستا واقع شده است. وجود رودخانه؛ كوهها؛ گردنه؛ چشمه و پوشش گياهي مناسب و آب و هواي معتدل و خشك از خصوصيات جالب توجه اين روستا مي باشد.
كاروانسرهاي تاريخي قم
كاروانسراي پل دلاك اين كاروانسرا در جاده قم – تهران واقع شده و از آثار دورة قاجاريه است. مصالح عمده ساختماني بنا از خشت است و به همين دليل نيز تاب مقاومت در برابر گذر زمان را نداشته و كاملاَُ تخريب شده است. كاروانسراي باقر آباد اين كاروانسرا در جاده قم – تهران ( علي آباد – منظريه ) واقع شده و از آثار باقي مانده دورة قاجاريه است. مصالح ساختماني بنا از آجر و سنگ و فاقد تزئينات جالب توجه است. اين كاروانسرا يك منزل بين راهي كاروانيان بود كه در مسير ري ( تهران ) به قم و جنوب كشور يا بالعكس مورد استفاده قرار مي گرفت. كاروانسراي سفيدآب اين كاروانسرا در شرق درياچه نمك واقع شده و نوع پلان آن متفرقه است. بناي كاروانسرا از آثار دوره هاي صفويه و قاجاريه است و عمده مصالح ساختماني آن از سنگ است. چهار برج تزئيني در چهار گوشه بنا از آثار ديدني آن است. كاروانسراي اتابكي اين كاروانسرا در جاده قم – كاشان واقع شده و نوع پلان آن چهار ايواني است و به دورة قاجاريه تعلق دارد؛ ولي تاثير معماري عهد صفوي در آن كاملاَ مشهود است. كاروانسراي قلعه سنگي اين كاروانسرا در 35 كيلومتري جادة قم – ري واقع شده و از نوع كاروانسراهاي چهار ايواني است. مصالح ساختماني آن عمدتاَ سنگ و از آثار دورة صفوي است. اين كاروانسرا كه اكنون به صورت ويرانه در آمده تا قرن گذشته مورد استفاده كاروانيان بوده است. بناي كاروانسرا داراي چهار برج نيم دايره اي در اضلاع غربي و شرقي است. كاروانسراي آوه اين كاروانسرا در جنوب جادة قم – ساوه واقع شده و نوع پلان آن چهار ايواني است. ساختمان بناي كاروانسرا به دورة سلجوقي تعلق دارد و مصالح ساختماني آن عمدتاَ از آجر است. اين كاروانسرا هنوز هم قابل تعمير و مرمت مي باشد.
در قسمت جنوب كاروانسرا دو بناي فرعي ساخته شده است. مصالح اصلي بنا از سنگ؛ آجر و خشت است و تزئينات برج هاي آن جالب توجه مي باشد.
مدرسه هاي تاريخي قم
مدرسه ستيه بنا به روايت تاريخي؛ بناي مدرسه ستيه جايگاه عبادت حضرت معصومه ( س ) در زمان سكونت ايشان در قم بوده است. در اين مكان مقدس؛ مسجد زيبا و باشكوهي احداث و حجراتي براي طلاب علوم ديني آن بنا نموده اند. اين بنا در حال حاضر با طرزي جالب؛ از آينه كاري ها در وسط ، همراه با حجرات و مسجد در محلة ميدان مير شهر قم خود نمايي مي كند و از مدارس آباد اين شهر محسوب مي شود. مدرسه صفويه بنا به روايت تاريخي؛ بناي مدرسه رضويه محل سكونت امام هشتم شيعيان در زمان تشريف فرمايي ايشان به قم بود. محل مجاور اين مدرسه ديني به محله شاه خراسان معروف است. مدرسه جهانگير خان مدرسه جهانگير خان در جانب شرقي شهر قم – نزديك دروازه ري سابق – و در مركز محله جامع قرار دارد. اين بخش تا قرن سوم ه. ق قسمت اصلي شهر محسوب مي شد؛ ولي با آغاز اين قرن و ورود حضرت معصومه ( س ) در سراي موسي بن خزرج اشعري و سپس وفات آن حضرت در محلي بنام باغ بابلان؛ قسمت اصلي شهر به تدريج به سمت غرب و حدود امروزي كشيده شد. اين مدرسه از مدارس دورة صفوي قم است كه در دورة ناصري به سال 1278 ه. ق به وسيله ميرزا نصرالله خان مستوفي گرگاني تعمير و مرمت يافت و پس از آن به نام مدرسه ناصري نيز ياد مي شد كه در عين كوچكي از مدارس معروف قديمي قم بود و اكثر فضلاي سابق قم از تربيت يافتگان اين مدرسه بودند. اين مدرسه يك بار در عصر صفويه از ناحيه عالم زمان مرحوم جهانگير خان – مدرس مدرسه شاه اصفهان – تعمير يافت و كتابخانه دار شد و كتبي بر آن وقف گرديد. اين مدرسه يك بار هم در دوره فتحعلي شاه تعمير يافت و آخرين بار در زمان حضرت آيت الله بروجردي در سال 1373 قمري تعمير كلي به عمل آمد كه سنگ نوشته سردر ورودي مدرسه مويد آن است. در حال حاضر به دليل آسيب هاي وارده؛ به عنوان يكي از آثار معماري اسلامي در دست تعمير است و پس از تعمييرات اساسي توسط سازمان ميراث فرهنگي استان مورد بهره برداري قرار خواهد گرفت. به اعتقاد اهل فن مدرسه جهانگير خان از نظر نقشة چند ضلعي و سردر زيبا؛ از مدارس منحصر به فرد ايران است مدرسه غياثية ( پامنار) اين مدرسه در نزديك ميدان كهنة شهر كه نام آن به همين شكل در كتاب ها و اسناد دورة صفوي و قاجار به تكرار ديده مي شود؛ واقع گرديده كه اكنون بر اثر گسترش؛ نوسازي و توسعه شهر؛ در ناحية خيابان آذر واقع شده است. بناي مدرسة غياثية ( پامنار) به نيمه نخستين قرن نهم و سال 830 ه. ق مربوط مي شود. مؤلف گنجينة آثار قم از اين مدرسه به نام مدرسه شرفيه ياد مي كند كه شرف الدين وزير آن را بنا كرده است. اين بنا در اثر سيل سال 1045 ه. ق منهدم شده و از مجموع آن جز همين ايوان و دو منار باقي نمانده است. همين مؤلف تاريخ بناي مسجد را نيمة اول قرن ششم هجري و مربوط به زمان سلطان سنجر مي داند. مدرسه فيضيه مدرسه فيضيه يكي از پرآوازه ترين حوزه هاي علوم ديني در جهان است. اين مدرسه از نيمة نخستين قرن سيزدهم هجري قمري جايگزين بناي " مدرسه آستانه " شد كه به اعتبار متون معتبر تاريخي از ميانه قرن ششم هجري قمري وجود داشت و در عصر صفوي تجديد بنا شده است.
در محوطه مدرسه رضويه چاهي وجود دارد كه گفته مي شود امام هشتم ( ع) با آب آن غسل نموده اند. اين بنا داراي ايواني رفيع؛ مسجد و 24حجره بوده؛ كه نيمي از آن بر اثر احداث خيابان از ميان رفته و در حال حاضر؛ نيم طاقي بنا باقي مانده است.
سقف مقرنس كاري كه فرو ريخته و فقط دو قطعه اندك در دو سوي قوس هاي سردر از آن باقي مانده است؛ گچبري با كتيبه هايي از آيات و عبارات مقدس به خطوط بنايي بر سراسر بدنه و پايه ها با نقش نام " محمد " و " علي "؛ تزئينات كاشي كاري روي مناره ها؛ همچنين نقش و نگار بسيار ظريف گچبري بر روي بدنه ايوان و قوسي ها و پايه ها از ديگر تزئينات به كار رفته در اين بنا مي باشد. در حال حاضر؛ عليرغم تزئينات قابل توجه؛ اين بنا فاقد بهره برداري خاص است و بايد اقدام اساسي در جهت بازسازي و بهينه كردن ارزش هاي ديداري آن به عمل آيد.
بناي مدرسه چهار ايواني است و در دو طبقه با 40 حجره تحتاني متعلق به عصر قاجار و 40 حجره فوقاني متعلق به قرن چهاردهم هجري قمري ( با هدايت حضرت آيت ا... حائري يزدي بر فراز حجره هاي پيشين در گرداگرد حياط مركزي ) بنا گرديده است.
قديمي ترين بخش مدرسه؛ ايوان جنوبي آن است كه با تاريخ 939 ه. ق به كاشي هاي زيباي معرق متعلق به عصر صفوي مزين شده است و سر در صحن عتيق آستانه مقدسه حضرت فاطمه معصومه (س) محسوب مي شود.
بازار قم
بازار قم بازار قديمي قم از دو بخش راسته بازار كهنه و راسته بازار نو تشكيل شده است. راسته بازار كهنه در جوار محله عربستان كه هسته اوليه شهر اسلامي قم محسوب مي شود، واقع شده است.
راسته بازار كهنه به همراه بناهاي واجد ارزش پيرامون در شرق خيابان طالقاني از محدده پامنار آغاز و به سمت شمال امتداد مي يابد. راسته بازار نو نيز در ادامه اين مسير به سمت شمال تا سه راهي بازار ( تقاطع خيابان ارم ـ طالقاني ) ادامه دارد.
راسته بازار كهنه سراي درودگران و نجاران سنتي شهر قم محسوب مي شود و راسته بازار نو محل كسب بازاريان از صنوف گوناگون است. بناهاي مذهبي پيراموني نيز غالب فعال بوده و جهت انجام فرايض ديني مورد استفاده قرار مي گيرد. مجموعه راسته بازار قم با اندود گچي سفيد فاقد تزئين خاص است؛ ليكن سراهاي پيرامون راسته بازار اغلب با آجركاري هاي شكيل؛ ستون ها و نيم ستون هاي سنگي تزئين يافته اند. برخي از بناهاي مجموعه بازار نيز قدمت سلجوقي – ايلخاني دارد و با استامپ هاي گچي اين عصر زينت يافته اند. راسته بازار كهنه و نو در مالكيت اشخاص حقيقي و حقوقي است؛ با اين توضيح كه بخش اعظم سراها و مدارس مجموعه بازار موقوفه است. افراد متعددي ( برخي با مجوز و برخي بدون مجوز) در آن مشغول به كسب و كارند. مجموعه بازار كهنه و نو در طي سال 54 به وسيله هيئت تعيين حريم و بافت شهرستان قم تعيين حريم و ضوابط گرديد؛ ليكن به جهت عدم مصوب بودن حرايم مذكور و بي توجهي مسئولين شهري و شهرداري ها؛ از تاريخ فوق تاكنون در راسته بازارهاي مزبور؛ برخي دگرگوني ها رخ داده است. قدمت و استخوان بندي بازار كهنه و بناهاي همجوار راسته مذكور به پيش از عصر صفوي مربوط است؛ ليكن بافت معماري راسته بازار نو و تيمچه ها و سراهاي جانبي آن اغلب به عصر صفوي – قاجار متعلق است. اهم بناهاي واجد ارزش در محدودة حريم راسته بازارهاي كهنه و نو عبارتند از:
راسته بازار كهنه
اين راسته بازار آثار و مجموعه هاي زير را در بر گرفته است.
*سردر مدرسه رضويه كه به عصر صفوي تعلق دارد و بازمانده يكي از كهن ترين مدارس قم است. سنگ نبشته اي با تاريخ 1094 ه. ق در طاقنماي جبهه شرقي كه رو به بازار كهنه باز مي شود؛ هنوز هم قابل رؤيت و مشاهده است.
* مسجد صابوني ها: با پلاني مربع و فرمي چهار طاقي كه دسترسي بدان از طريق راسته بازار كهنه ميسر است.
* مسجد چهلستون: در ميدان كهنه ( معروف به مسجد منار) از آثار عصر قاجار مي باشد كه با تك مناري ارزشمند با بن مايه هاي سلجوقي كه در عصر زنديه نوسازي گرديده است؛ مشهود است.
* ايوان و منارهاي:بازمانده از مدرسه غياثيه ( معروف به پامنار ) در نزديكي ميدان كهنه متعلق به دورة سلجوقي – تيوري با كتيبه اي با تاريخ 830 ه. ق در تاج منار.
* راسته بازار نو-- اين راسته بازار نيز آثار زير را در بر گرفته است:
* تيمچه قم كه با تاريخ 1301 ه. ق به شماره 1902 در فهرست اثار ملي ثبت شده است.
سراهاي پيرامون راسته بازار نو كه در پيوند كالبدي با مجموعه بازار قرار دارند. اهم از اين سراها عبارتند از: سراي صدراعظم؛ سراي همدانيه؛ سراي حاج عسگر خان؛ سراي شين؛ سراي حاج عباسقلي.
حمام حاج عسگر خان كه دسترسي آن از سوي راسته بازار نو است و به عصر قاجار تعلق دارد. فرم طاق بازار كهنه و نو پوشش رومي با مصالح آجر و خشت با اندود گچ است؛ با اين تفاوت كه سقف بازار نو به دليل متاخرتر بودن ارتفاع بيش تري دارد. عمده مصالح به كار رفته در بناهاي پيراموني راسته بازار با آجر و با تزئينات گچي است.
محله هاي تاريخي قم
محلة مسجد جامع ابتداي اين محله ميدان كهنة وسط شهر و انتهاي آن دروازة ري است. بازار كهنه؛ گذر لاچين بيك ، مسجد جامع و مدرسه ناصري در داخل اين محله قرار داردند. ديگر محله هاي مهم و قديمي استان قم عبارتند از: محلة اسحاقيه و محلة باغ سپند كه هر يك گذرهاي تاريخي ويژه اي را در خود جاي داده اند. محلة موسيان ابتداي اين محله دو گذر سنگ سياه و انتهاي آن دروازه شهر است. كوچه سنگ سياه؛ گذر تقي بيك؛ كوچه پاي درخت پير؛ بقعه موسي مبرقع؛ بقعه چهل دختران؛ كوچه دولت خانه و كوچه رضا آبادي در داخل اين محله قرار دارند. محلة سنگ بند ابتداي اين محله بقعه شاه احمد قاسم؛ كوچه تالار و باغ غياث آباد و انتهاي آن آب انبار حاج حسن ( نزديك چهل دختران) است. كوچه تالار؛ مسجد امام زين العابدين؛ مدرسه مؤمنيه و گذر سفيد آب داخل اين محله قرار دارند. 1864 محلة لونديد ابتداي اين محله آب انبار حاج بلامجد و انتهاي آن كوچه لب چال مي باشد. ميدان مير؛ محراب حضرت معصومه ( س ) كه جنب تكيه ميدان مير است؛ همچنين گذر قاضي و مدرسه مرحوم حاج ملا محمد صادق در داخل اين محله قرار دارند. محلة عشقعلي ابتداي اين محله يخچال قاضي و انتهاي آن مدرسه لكها است. كوچه هاي باغ قاضي؛ سنگ تراش ها؛ درويش ها؛ لب چال؛ حمام گلشن؛ كاروانسراي بزازها و كوچه ترميني تا محله چاله عربستان در داخل اين محله واقع شده اند. محلة آستانه در اين محله بارگاه حرم حضرت معصومه ( س ) واقع شده است؛ و گورستان بزرگ؛ كوچه ارك؛ خانه هاي غرب گورستان؛ بازارچه سلامگاه ، آب انبار رسيد عرب؛ خانه هاي
امين السطاني؛ مستولي باشي و... را دربرمي گيرد.
استان قم وموقعيت جغرافيايي وتقسيمات سياسي استان
استان قم موقعيت جغرافيايي و تقسيمات سياسي استان
استان قم با وسعتي معادل 14631 كيلومتر مربع در مركز كشور واقع شده و مركز آن شهر قم است. اين استان بين 51 و 30 تا 50 و 30 درجه طول شرقي نسبت به نصف النهار گرينويچ و 15 و 35 تا 24 و 15 درجه عرض شمالي نسبت به خط استوار قرار گرفته است. استان قم از شمال به جلگة ورامين و شهر ري از استان تهران و ساوه از استان مركزي؛ از جنوب به شهرستان هاي محلات و دليجان از استان مركزي و كاشان از استان اصفهان و كوير نمك و از غرب به شهرستا ن هاي آشتيان وتفرش از استان مركزي محدود است.
جغرافياي طبيعي
جدول آب و هوايي
نام مركز استان قم
ارتفاع از سطح دريا ( متر) 4/877
ميانگين هواي ماه تير 2/33
ميانگين هواي بهمن ماه 5
ميزان بارش ساليانه (ميلي متر) 4/146
جغرافياي اقتصادي
عمده ترين مسأله تأثيرگذار در وضع اقتصادي قم ، صنعت گردشگري و به طور اخص توريسم مذهبي است و علت آن وجود بارگاه ملكوتي حضرت معصومه (ع) و مسجد مقدس صاحب الزمان (جمكران) است كه در تمام فصل هاي سال ، زائران بسياري را از نقاط مختلف كشور و ساير كشورها به قم مي كشاند . اين امر موجب رونق بازار كار و خدمات در اين شهر شده و در امر اشتغال نقش بسزايي دارد . پس از صنعت گردشگري ، صنايع و معادن ، كشاورزي ، صنايع دستي و سوغات از منابع مهم اقتصادي استان محسوب مي شوند كه البته دو مورد اخير نيز از بركات توسعه صنعت گردشگري قلمداد مي شوند . منطقه ويژه اقتصادي سلفچگان نيز بارقه اي از اميد در توسعه اقتصادي استان محسوب مي شود . وجود سه شكارگاه در نقاط مختلف استان قم و حيوانات متنوع آنها ، به عنوان امكان بالقوه اي براي گسترش صنعت گردشگري و جذب درآمدهاي اقتصادي براي مردم استان تلقي مي شود .
جغرافياي انساني
براساس انتشارات مركز ايران جمعيت استان قم در ميانه سال 1378 معادل 913309 نفر برآورد گرديده است كه از اين تعداد 6/92 درصد در مناطق شهري و 4/7 درصد در مناطق روستايي ساكن بودهاند بودهاند . در ميانه سال 1379 جمعيت استان معادل 940151 نفر برآورد گرديده است كه از اين تعداد 8/92درصد در مناطق شهري و مابقي در نقاط روستايي ساكن بودهاند . بدين ترتيب نرخ رشد جمعيت استان در فاصله اين سال 9/2 درصد محاسبه ميشود . بررسي ساختار تركيبي جمعيت استان در ميانه سال 1379 نشان مي دهد كه 21/51 درصد جمعيت را مردان و 79/48 درصد را زنان تشكيل دادهاند . در يك بررسي ديگر، جمعيت استان 5/1 درصد جمعيت كل كشور را تشكيل ميدهد كه در رتبه 21 كشور قرار گرفته است . در مجموعه استان هاي كشور ، قم به عنوان يك استان مهاجرپذير مطرح ميباشد و از اين نظر با خالص مهاجرت 66831 نفر در سال 1379 چهارمين استان كشور محسوب ميگردد . در استان قم تعداد جمعيت شاغلين 10 ساله و بيشتر معادل 194759 نفر بوده كه 24/1 درصد كل شاغلين كشور را تشكيل ميدهند .
جغرافياي سياسي
اين استان بر اساس آخرين تقسيمات كشوري داراي يك شهرستان "قم" ، پنج بخش "مركزي ، كهك (نوفل لوشاتو) ، خلجستان ، سلفچگان و جعفرآباد" و پنج شهر "قم ، قنوات ، كهك ، دستجرد و جعفريه" و نه دهستان و 356 آبادي است . استان قم به جهت موقعيت خاص جغرافيايي و قرار گرفتن در طول خطوط ارتباطي، اهميت ويژه اي دارد . به گونه اي كه در دوران اوليه تمدن بشري ، جزو مهمترين قرارگاه هاي انساني به شمار مي آمده است .
خانه هاي تاريخي معروف استان قم
در قسمت قبل قلعه هاي معروف استان قم معرفي شد. اينك در ادامه مي خوانيم ... خانه حضرت امام خميني (ره ) در شهر قم ، ساختمان دو اشكوبه ( طبقه ) و بسيار ساده اي است كه از زيرزمين و طبقه همكف تشكيل شده است . حياط ساختمان در قسمت جنوبي قرار گرفته و در شمال ، شرق و غرب آن فضاهاي سرپوشيده قرار دارد. استقرار فضاها به گونه اي است كه پلكان مياني ، ساختمان را به دو بخش بيروني از سمت شرق و اندروني درسمت غرب تقسيم مي كند. تالار سمت شرق محل سخنراني حضرت امام ( ره ) در دهه هاي گذشته بود. از شواهد ساختماني ومعماري بنا پيدا است كه تاريخ ساخت آن به اوايل سده حاضر باز مي گردد. بنا درحدود سال 1335 شمسي توسط حضرت امام خميني ( ره ) خريداري و تا سال 1343 توسط معظم له مورد استفاده بوده است . روزانه بازديد كنندگان فراواني از سراسر جهان به عنوان يادمان تبرك شده از سوي حضرت امام خميني ( ره ) ، از اين بنا بازديد مي كنند. خانه حاج علي خان زند درمركز بافت قديمي شهر قم معروف به محله " چهار مردان " در كوچه " گذرقلعه " قرار دارد . با توجه به فرم و مصالح به كار رفته ، ساختمان متعلق به اواخر قاجار يعني حدود 130 سال پيش است . ورودي بنا شامل سر در كوتاه با نماي روكار آجري و بندكشي است كه در قسمت پيشاني ، اشكال هندسي و تزيينات نازك كاري دارد و از طريق دالاني در جبهه جنوبي به حياط مركزي ( ميانسرا) ارتباط مي يابد. اين عمارت شامل سه بخش است . شاه نشين تابستاني با بادگير منفرد كه به زيرزمين راه دارد و در جبهه شرقي واقع است . شاه نشين زمستاني كه فضاي بيشتري را در بر مي گيرد و در جبهه شمال واقع شده و بخش سوم ، مخصوص خدمه كه در جبهه غربي جاي دارد . بنا داراي ستون ها ي سنگي با سرستون تزييني در ايوان شمالي وشرقي وآجر كاري در درهاي چوبي است . خانه زند درسال 1379 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد ودر اختيار ميراث فرهنگي استان قم قرار گرفت و در سال 1380 مرمت اساسي شد . دراين خانه تاريخي بخشي از اداره ميراث فرهنگي قم مستقر شده است . بناي اين عمارت از اواخر دوره قاجار به جاي مانده است ، اما اتاق ها و فضاهاي جنوبي كه قديمي ترين بخش بنا است ، قدمتي بيش از 120 سال دارند . دو بادگير و ستون هاي سنگي ايوان هاي شمالي و شرقي و پنج دري هاي چوب گردو از خصوصيا ت بارز بنا به شمار مي رود. خانه ملا صدرا در كهك ، يادگاري بازمانده از دوران سكونت اين حكيم در قم است . خانه ملاصدرا در منتهي اليه غرب روستاي كهك درمحله چال حمام واقع است و پيرامون آن را خانه هاي روستايي با بافت معماري مناطق گرمسيري احاطه كرده اند. پلان اصلي بنا شبستاني است چليپايي (چهار صفه ) كه گرداگرد آن را در چهار گوشه ، طبقه همكف واول ، حجره ها و اتاق هايي در بر گرفته اند. متأسفانه قسمت اعظم بنا تخريب شده واز هشت اتاق پيرامون شبستان تنها يك اتاق باقي مانده است . دو اتاق ديگر طي تعميرات سال 1377 شمسي بازسازي شد. تزيينات بنا شامل گچبري شبه سجاده اي و مشبك هاي گچي در نورگيرهاست . در شرق خانه قنات نسبتاً پرآبي وجود دارد كه جزيي از مجموعه خانه ملا صدرا محسوب مي شود. برخي ديگر از خانه هاي تاريخي شهر قم عبارت اند از : خانه آيت الله حائري درخيابان طالقاني ؛ قاجاري ، خانه يزدان پناه درخيابان 19 دي ( باجك) ؛ قاجاري ، خانه سيد باقر روحاني جنب مسجد گذر قلعه ؛ قاجاري ، خانه توكلي در خيابان طالقاني ؛ قاجاري ، منزل سيد حاجي روحاني روبه روي مسجد امام صادق ( ع ) ؛ قاجاريه و منزل شاكري در خيابان طالقاني از دوره قاجاريه باقي مانده است .خانه هاي تاريخي معروف استان قم
خانه حضرت امام خميني ( ره )
خانه حاج علي خان زند
خانه حاج قلي خان
خانه ملا صدرا (حكيم باشي)
جاذبه هاي طبيعي كوير استان قم
گرچه طبيعت سبز ، كوه هاي بلند و قلل سفيدپوش ، سواحل نيلگون و... زيبا و تماشايي است ، اما در كوير نيز مناظر شگفت انگيز و ديدني هاي بسيار وجود دارد كه در هيچ جاي ديگر نمي توان يافت. صحراهاي پوشيده از نمك ، تپه هاي طلايي ، شن هاي روان ، كوه ها و تپه هاي خاكي و ... همه از چشم اندازهاي بي نظير كويري است . منطقه ي وسيع «دشت كوير» از بزرگ ترين و مهم ترين مناطق اكولوژيكي ايران ، از نظر تنوع گونه هاي حيواني و گياهي در جهان كم نظير است . بخشي از اين منطقه از سال 1343 به عنوان پارك ملي اعلام شد . پارك ملي كوير با بيش از 600 هزار هكتار مساحت ، در جنوب شرقي تهران واقع است و قسمتي از آن در استان قم قرار دارد . اين پارك ملي نمونه اي تقريباً بكر از طبيعت است كه به دليل داشتن ذخاير با ارزش گياهي و جانوري و ويژگي هاي استثنايي ، از ميراث طبيعي و ملي كشور به شمار مي آيد . تپه هاي شن هاي روان با وزش باد ، همواره در حال تغيير شكل و جابه جايي است. انبوه اين شن هاي روان طلايي همراه با بوته هاي پراكنده مناظر زيبا و دلفريبي را به وجود مي آورد . نسيم صبحگاهي كوير، طلوع خورشيد و در هنگام اوج اشعه سرخ فام نور خورشيد ، و درعصر كه با وزش نسيم ملايم ديگر گرما حس نمي شود و بالاخره آسمان كوير در شب كه همه ستارگان با فاصله اي كم در آسمان شفاف گرد هم مي آيند، همه و همه از ديدني ها و مناظر طبيعي اي به شمار مي روند كه تنها در كوير مي توان آنها را ديد. درياچه نمك از ديگر جاذبه هاي طبيعي استان به شمار مي رود . اين درياچه بخشي از كوير نمك است كه در شرق قم واقع شده و فقط زمستان ها آب دارد. حضور ورقه هاي نمك و برداشت آن كه از اوايل تابستان در منطقه جنوبي اين درياچه آغاز مي شود، ديدني است . درياچه حوض سلطان كه با مساحتي حدود 330 كيلومتر مربع ، به " درياچه ي قم " ، " درياچه ي شاهي " و " درياچه ي ساوه " نيز مشهور است ، در جهت غربي – شرقي در شمال غربي درياچه نمك و شمال استان قم قراردارد . برخي با توجه به نام ساوه كه به آن داده اند، آن درياچه را به حوض سلطان منتسب كرده اند، از جمله " گوبينو" و " ديولافوآ " در سفرنامه هاي خود مي نويسند احتمالاً اين درياچه ممكن است بخشي از درياي بزرگ ساوه بوده باشد كه در روز تولد پيغمبر (ص) خشك شده و اين نشانه اي از ظهور پيغمبر اسلام بوده است . درياچه حوض سلطان با مناظر گوناگون و ديدني خاص خود در ساعات مختلف روز و در فصل هاي گوناگون ، زيبايي را به نمايش مي گذارد. اما مردمان ساكن در روستاهاي اطراف سودمندي هاي آن را نيز در نظر دارند و از آن در بهبود زندگي خود استفاده مي نمايند. در حقيقت درياچه حوض سلطان شامل دوچاله ي جدا از هم به نام " حوض سلطان " و " حوض مره " است كه مجموعه آن بيشتر به نام حوض سلطان معروف شده و كمتر از حوض مره ياد مي شود. آب هايي كه به اين درياچه وارد مي شود ، دايمي نيست و به علت عبور از طبقات نمكي ، بي نهايت شور است . هرگاه ورود آب افزايش يابد ، سطح درياچه گسترش يافته و اراضي پست و شوره زار و باتلاقي پيرامون را با آب صاف مي پوشاند و به صورت درياچه ي بزرگي درمي آيد . خاك اطراف به سبب خشك شدن تدريجي دواير متحدالمركزي را حول مركز درياچه تشكيل مي دهد كه ميزان شوري از مركز به طرف بيرون به تدريج كاهش مي يابد. درياچه حوض سلطان بعد از اسلام تا حدود سده 19 ميلادي دوره هاي خشك و مرطوب فراوان ديده و برحسب تغييرات مجراي رود مسيله يا رود شور به صورت درياچه ، باتلاق وكوير در آمده است. از زمان صفويه به بعد نيز ارتباط بين درياچه حوض سلطان و درياچه نمك به سبب تأسيس سدي در بالاي پل دلاك كه آب رود قره چاي را به درياچه نمك هدايت مي كرد، قطع يا ضعيف شد . در سال 1262 ش ، دو نيمه ي درياچه حوض سلطان به هم متصل شد و تشكيل درياچه ي بزرگي را داد . گويند در سال 1299 هـ . ق ، با تخريب سدي كه در برابر مسيله رود قرار داشت ، درياچه هر روز كوچك تر شد. براي آباد كردن زمين هاي زراعتي ساوه هم سد ساوه را تعمير و مانع هدر رفتن آب شدند. اين امر موجب خشكي باتلاق هاي اطراف درياچه و مانع ورود آب به درياچه حوض سلطان شده است . غار وشنوه : در 60 كيلومتري قم در كوه اردهال چهار غار قرار دارد كه در داخل يكي از آنها منبع عظيمي از آب وجود دارد. اين آب از شكاف كوه سرازير مي شود و به صورت چشمه فوران مي كند . اين غار يكي از جاذبه هاي بسيار ديدني استان قم به شمار مي رود . غار كـَهـَك : در 30 كيلومتري جنوب قم واقع است و يكي از آثار طبيعي و باستاني استان به شمار مي رود . شهر كَهـَك؛ اين شهر از سه سمت مشرف به ارتفاعات است و دره زيدان در شرق آن قرار دارد از اين رو داراي آب و هوايي معتدل و است . حضور امامزاده زينب خاتون ( ع ) ، خانه ملاصدرا و غار معروف كهك عامل مهمي براي جذب گردشگران به اين منطقه است . روستاي وشنوه ؛روستايي ييلاقي كه يكي از زيباترين روستاهاي ايران به شمار مي رود و فندق آن از شهرت خاصي برخوردار است. روستاي نايه ؛ اين روستاي ييلاقي در بخش خلجستان از ديگر روستاهاي ديدني استان قم و ايران محسوب مي شود. روستاي جميزقان ؛در بخش خلجستان در 65 كيلومتري شمال غرب شهر قم در دره اي قرار دارد . رودخانه " وزوا" از جنوب آن مي گذرد وجود رودخانه ، كوه ها ، گردنه ، چشمه و پوشش گياهي مناسب و داشتن آب و هوايي معتدل و خشك از خصوصيات جالب توجه اين روستا به شمار مي رود. روستاي اَوِل؛ از روستاهاي ييلاقي با درختان خرم و آب وهواي مطبوع است كه يكي از فضاهاي طبيعي دلنشين را شكل مي دهد.جاذبه هاي طبيعي كوير استان قم
درياچه نمك
درياچه حوض سلطان
غارها
ساير نقاط ديدني